Светлината што ја изгубивме

“Па, фала ти што ми го исполни овој мрачен ден со светлина.”

Луси и Гејб се знаат уште од младите студентски денови. Тие се запознаваат на 11 септември, ден кој за жителите на Њујорк бил особено мрачен.
По низа случувања и одлуката на Гејб да се врати кај својата поранешна девојка Стефани нивните патишта се разделуваат.

Кој вели дека судбината не е тука за повторно да ги спои?
Тие одлучуваат да го изгибат контактот еден со друг, но нан еколку наврати се среќаваат, како на пример: на денот на нивното дипломирање, на денот на роденденот нс Луси.

Потоа Гејб ја признава својата грешка од минатото и тие одлучуваат да бидат заедно. По неколку месеци Гејб ќе и каже дека планира да си ги следи и оствари своите соништа, но сепак тие одлучуваат да се вселат во заеднички стан. Една вечер Гејб и соопштува дека добил понуда за работа во списание, во Ирак. Во првиот момент тој и нуди да оди заедно со него и да ја остави својата кариера зад себе во Њујорк, но Луси сфаќа дека тоа е многу сурово и себично од негова страна и ја одбива неговата понуда.

Тој започнува да гради кариера во Ирак, таа продолжува со својата кариера во Њујорк. Судбината ги дели нивните патишта.

Иако Гејб и вети дека тие нема да изгубат контакт, не успева да го одржи своето ветување.

“Тој е првата личност што ја инспирира, што ја трогнува, што вистински ја разбира. Дали е судено да биде и последната?”

Тринаесет години патување на нивните соништа, желби, копнежи еден за друг, љубомора, предавство, запознавање нови личности и нови врски но, и покрај иако се далеку еден од друг, нивната љубов секогаш ќе биде врежана во нив.

Дали судбината ги има споено, па потоа одлучува да ги раздели?  Дали повторно ќе успее да ги спои останува да откриете самите вие.