Болеста како метафора / Сидата и нејзините метафори

„Болеста како метафора“ и „Сидата и нејзините метафори“ се два од најзначајните есеи на американската писателка Сузан Сонтаг. Во „Болеста како метафора“ таа ги разоткрива митовите и зборува за вистинското значење на болеста, која со векови влијае врз културата на човештвото. „Сидата и нејзините метафори“ ги испитуваат метафорите поврзани со сидата и ја покажуваат вистината, ослободена од вина, срам и страв.

Истакнувајќи ги сличностит200е меѓу јавните перспективи за ракот (парадигматската болест на дваесеттиот век пред појавата на сидата) и туберкулозата (симболичната болест од деветнаесеттиот век), Сонтаг покажува дека и двете болести се популарно поврзани со лични психолошки особини. Конкретно, таа вели дека метафорите и термините што се користат за опишување на двата синдрома водат до поврзаност меѓу потиснатата страст и самата физичка болест.

Најјасен и највистинит начин на размислување за болестите е без прибегнување кон метафори. Таа верува дека обвиткувањето на болеста во метафори ги обесхрабрува, ги замолчува и ги срами пациентите. Сонтаг го напишала првиот есеј додека се лекувала од рак на дојката, иако во него не го спомнува директно своето лично искуство со оваа болест.