• img-book

    Ова е една љубовна приказна каква досега не сте прочитале, ова е една болна љубовна приказна…

    Дијагностицирана со рак на тироидна жлезда на тринаесет години, Хејзел е подготвена да умре, кога година дена подоцна, ракот одеднаш исчезнува… барем сега засега. По две години, таа сè уште тапка во место и чека да види што ќе се случи. И покрај тоа што таа стои во место како нејзиниот живот да е паузиран, годините си минуваат, па на шеснаесетгодишна возраст, Хејзел нема буквално ништо. Не оди на училиште, нема којзнае колку пријатели, нема нормален живот. Тогаш во групата за поддршка за болни од рак го запознава Августус Вотерс. Тој е прекрасен, згоден, смешен, победник на неговиот рак и – шокантно за Хејзел – заинтересиран за неа.

    Дружењето со Августус истовремено е неочекувана дестинација и многу потребно патување кое комплетно ќе ја промени Хејзел, а со неа и вас како читатели…

    button-new


    Додадена
  • img-book

    Шеснаесетгодишната Аза нема желба и намера да изигрува детектив и да разоткрива мистерија за милијардер во бегство, но сепак има награда од сто илјади долари во игра и нејзината најдобра и најбестрашна пријателка, Дејзи, е желна за истражување. Па така заедно решаваат да пробаат да му се доближат на синот на исчезнатиот милијардер Расел Пикет, Дејвид, кого Аза го знае од мала бидејќи заедно посетувале летен камп. И во кого патем била малку зацапана на времето… а можеби и уште е.

    Аза се труди. Таа се труди да биде добра ќерка, добра пријателка, добра ученичка, а можеби и добра детективка, но сето тоа ѝ го отежнува спиралата на нејзините хипохондрични мисли која сè повеќе се затега околу неа. Сака да може да мисли на љубов и забава како и секоја друга нормална тинејџерка, но таа знае дека не е сосема нормална.

    Ова е приказна за пријателството, семејството, љубовта и тежината на нашите сопствени мисли – и ова дефинитивно е најдлабоката книга на Грин досега.

    „Скршено му е срцето“, реков.

    „Да, па, зарем не ни е на сите?“

    button-new


    4 out of 5
    Желки до бесконечност од: Џон Грин 390 ден

    Проверете подоцна.

  • img-book

    ПРЕТХОДНО: Мајлс „Буце“ Халтер има крајно здодевен живот. Тој нема пријатели, неговите денови се празни, а единствена занимација што ја има му е опсесијата со последни зборови на познати луѓе. Но, сето ова се менува кога заминува да учи во училиштето со интернат – Кулвер Крик. Неговиот живот станува тотална спротивност на здодевен и безбеден. А таму ја запознава и прекрасната, откачена Алјаска Јанг. Таа е паметна, убава, смешна и бескрајно фасцинантна – таа е девојката која го повлекува Буце во својот свет, а притоа го краде и неговото срце.

    ПОТОА: Ништо никогаш повеќе нема да биде исто.
    „Убавината на оваа книга лежи во тоа што таа не крие ништо. Ги прикажува младата љубов и растењето во реално, брутално и искрено светло. Можеби нема да наполните кофи со солзи како на крајот од Светот не е фабрика за исполнување желби, но ќе се приврзете за Мајлс и Алјаска, исто како што тие се приврзуваат еден за друг.“
    The Guardian

    button-new


    4.33 out of 5
    Во потрага по Алјаска од: Џон Грин 370 ден

    ПРЕТХОДНО: Мајлс „Буце“ Халтер има крајно здодевен живот. Тој нема пријатели, неговите денови се празни, а единствена занимација што ја има му е опсесијата со последни зборови на познати луѓе. Но, сето ова се менува кога заминува да учи во училиштето со интернат – Кулвер Крик. Неговиот живот станува тотална спротивност на здодевен и безбеден. А таму ја запознава и прекрасната, откачена Алјаска Јанг. Таа е паметна, убава, смешна и бескрајно фасцинантна – таа е девојката која го повлекува Буце во својот свет, а притоа го краде и неговото срце.

    ПОТОА: Ништо никогаш повеќе нема да биде исто.

    „Убавината на оваа книга лежи во тоа што таа не крие ништо. Ги прикажува младата љубов и растењето во реално, брутално и искрено светло. Можеби нема да наполните кофи со солзи како на крајот од Светот не е фабрика за исполнување желби, но ќе се приврзете за Мајлс и Алјаска, исто како што тие се приврзуваат еден за друг.“
    The Guardian